کد مطلب:8792 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:474

گنجینه کتابخانه » اهل بیت » پیامبر اعظم

آداب حضور در بيكران رحمت ماه پيامبر رافت

ورود به ماه رحمت و مغفرت و ماه پيامبر رافت آدابي دارد كه هر يك براي خود دنيايي از معرفت و سلوك است...روزه روز اوّل شعبان پاداش بهشت را براي مومنان به ارمغان مي آورد.





براي شب اوّل ماه مبارك شعبان نمازهاي بسيار در اقبال ذكر شده از جمله دوازده ركعت به حمد و يازده مرتبه توحيد روز اوّل روزه اش فضيلت بسيار دارد و از حضرت صادق عليه السلام روايت است كه هر كه روزه بگيرد روز اوّل شعبان را واجب شود براي او بهشت البته و سيد بن طاوس ثواب بسياري نقل كرده از حضرت رسول صلي الله عليه وآله براي كسي كه سه روز اوّل اين ماه را روزه دارد و در شبهاي آنها دو ركعت نماز كند در هر ركعت حمد يك مرتبه و توحيد يازده مرتبه و بدانكه در تفسير امام عليه السلام خبري در فضيلت شعبان و روز اوّل آن ذكر شده كه فوائد بسيار در آن مندرجست و شيخ ما ثقهالاسلام نوري نَوَّرَاللَّهُ مَرْقَدَهُ آن خبر را ترجمه نموده و در آخر كتاب كلمه طيّبه ذكر فرموده و چون آن خبر طولانيست و مقام را گنجايش تمام آن نيست ما مختصر آن را در اينجا ذكر مي كنيم





حاصل آن خبر آن است كه حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در روز اوّل شعباني گذشت به جماعتي كه در مسجدي نشسته بودند و در امر قَدَرْ و امثال آن گفتگو مي كردند و بلند شده بود صداهاي ايشان و سخت شده بود لجاجت و جدال ايشان پس حضرت ايستاد و بر ايشان سلام كرد آنها جواب سلام دادند و براي آن جناب برخاستند و خواهش كردند كه نزد ايشان بنشيند آن حضرت به ايشان اعتنايي نكرد و فرمود اي گروهي كه سخن مي گوييد در چيزي كه نفع نمي رساند آيا ندانستيد كه خداي تعالي را بندگانيست كه ساكت كرده ايشان را خوف بدون آنكه عاجز باشند از گفتن يا لال باشند.





بلكه ايشان هرگاه به خاطر آرند عظمت خداوند را شكسته مي شود زبانهايشان و كنده مي شود دلهايشان و مي رود عقلهاي شان و مبهوت مي شوند به جهت اِعْزاز و اِجلال و اعظام خداوند پس هرگاه به خود آمدند از اين حالت رو مي آورند بسوي خدا به كردارهاي پاكيزه مي شمرند نَفْسهاي خود را با ستمكاران و خطاكاران و حال آنكه ايشان منزّهند از تقصير و تفريط مگر آنكه ايشان راضي نمي شوند براي خدا به كردار اندك و بسيار نمي شمرند براي او عمل زياد را و پيوسته مشغولند به اعمال.





پس ايشان چنانند كه هر وقت نظر كني به ايشان ايستادگانند به عبادت ترسان و هراسان در بيم و اضطرابند پس كجائيد شما از ايشان اي گروه تازه كارها آيا ندانستيد كه داناترين مردم به قَدَرْ ساكت ترين ايشانند از آن و اينكه جاهلترين مردم به قَدَرْ سخنگوترين ايشانند در او، اي گروه تازه كارها امروز غُرّه شعبان كريم است ناميده است او را پروردگار ما شعبان به جهت پراكنده شدن خيرات به تحقيق كه باز كرده پروردگار شما در او درهاي حسنات خود را و جلوه داده به شما قصرها و خيرات او را به قيمت ارزاني و كارهاي آساني پس بخريد آن را و جلوه داده براي شما ابليس لعين شُعَبهاي شرور و بلاهاي خود را و شما پيوسته مي كوشيد در گمراهي و طغيان و متَمَّسِك مي شويد به شعبهاي ابليس و رُو مي گردانيد از شعبهاي خيرات كه باز شده براي شما درهاي او و اين غُرّه ماه شعبان است.





آگاه باشيد به درستي كه اگر شما واقف شويد بر آنچه مهيّا فرموده، پروردگار عزّوجلّ براي مطيعين از بندگانش در امروز هر آينه بازخواهيد داشت خود را از آنچه در او هستيد و شروع خواهيد كرد در آنچه امر كردند شما را به آن گفتند يا اميرالمؤمنين عليه السلام و چيست آنكه آن را خداوند مهيّا فرموده در اين روز براي مطيعين خود پس حضرت نقل فرمود قصه آن لشكري را كه رسول خداصلي الله عليه وآله به جهاد كفار فرستاده بود و دشمنان شب بر ايشان شبيخون زدند و آن شبي تاريك و سخت ظلماني بود و مسلمانان در خواب بودند كسي از ايشان بيدار نبود جز زيد بن حارثه و عبداللَّه بن رواحه و قتاده بن نعمان و قيس بن عاصم منقري كه هر كدام در يك جانب ايشان بيدار و مشغول نماز و قرآن خواندن بودند دشمنان مسلمانان را تيرباران كردند و به واسطه تاريكي و نديدن مسلمانان دشمنان را تا از آنها احتراز كنند نزديك بود كه هلاك شوند كه ناگاه از دهان اين چند نفر نورهايي ساطع شد كه لشكرگاه مسلمانان را روشن كرد و سبب قوّت و دليري ايشان شده پس شمشير كشيده و دشمنان را كشته و زخمدار و اسير نمودند و چون مراجعت نمودند و براي حضرت رسول صلي الله عليه وآله نقل كردند فرمود اين نورها به جهت اعمال اين برادران شما است در غرّه ماه شعبان.





پس يك يك آن اعمال را حضرت نقل كردند تا آنكه فرمودند چون روز اوّل شعبان مي شود پراكنده مي كند ابليس لشكر خود را در اطراف زمين و آفاق آن و مي گويد به ايشان كه سعي كنيد در كشيدن بعضي از بندگان خدا را به سوي خود در اين روز و بدرستي كه خداي عزّوجلّ پراكنده مي كند ملائكه را در اطراف زمين و آفاق او و به ايشان مي فرمايد براستي نگاه داريد بندگان مرا و ارشاد كنيد ايشان را پس همه ايشان نيكبخت مي شوند به شما مگر آنكه امتناع و سركشي كند پس بدرستي كه او از حدّ گذشته مي گردد در حِزب ابليس و جنود او بدرستي كه خداوند عزوجل چون روز اوّل ماه شعبان مي شود امر مي كند به درهاي بهشت پس باز مي شود و امر مي كند درخت طوبي را پس نزديك مي كند شاخهاي خود را بر اين دنيا آنگاه ندا مي كند





منادي پروردگار عزّوجلّ اي بندگان خدا اين شاخهاي درخت طوبي است پس درآويزيد به او كه بلند كند شما را بسوي بهشت و اين شاخهاي درخت زَقُّوم است پس بترسيد از او كه نبرد شما را بسوي دوزخ رسول خداصلي الله عليه وآله فرمود قسم به آنكه مرا براستي به رسالت مبعوث نموده كه هر كه فراگيرد دَري از خير و نيكي را در اين روز پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از شاخهاي درخت طُوبي پس او كشانده است او را بسوي بهشت و هر كه فراگيرد دري از شرّ را در امروز پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از شاخهاي درخت زقّوم پس آن كشاننده است او را بسوي آتش آنگاه فرمود رسول خداصلي الله عليه وآله پس هر كس كه نماز مُستحبي كند امروز براي خدا پس درآويخته به شاخه اي از آن و هر كه روزه گيرد در اين روز پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از آن و هر كه صلح دهد ميان زن و شوهرش يا پدر و فرزندش يا خويشاوندانش يا مرد و زن همسايه اش يا مرد و زن بيگانه پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه تخفيف دهد پريشاني را از طلبي كه از او دارد يا كم كند از آن پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه نظر كند در حساب خود پس ببيند قرض كهنه را كه صاحبش از آن مأيوس شده پس ادا كند آن را پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از آن و كسي كه كفالت كند يتيمي را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه باز دارد سفيهي را از عِرْض مؤمني پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه بخواند قرآن يا چيزي از آن را پس به تحقيق كه درآويخته ازآن به شاخه اي و كسي كه ياد آرد خداي را و بشمرد نعمتهاي او را و شكر كند پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه عيادت كند مريضي را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه نيكي كند پدر و مادر خود يا يكي از آنها را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه پيش از اين روز به غضب آورده بود ايشان را پس خوشنودشان كرد در اين روز پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و هر كه تشييع كند جنازه را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه تسليت دهد در آن مصيبت زده را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و همچنين هر كسي كه بجا آورد چيزي را از ابواب خير در اين روز پس به تحقيق درآويخته از آن به شاخه اي آنگاه فرمود رسول خداصلي الله عليه وآله قسم به آنكه مرا براستي به پيغمبري مبعوث فرموده كه هر كس كه فراگيرد دري از شرّ و گناه را در اين روز پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از شاخهاي درخت زقّوم پس آن كشاننده است او را به سوي آتش آنگاه فرمود قسم به آنكه مرا.





براستي به پيغمبري فرستاده كه هر كس تقصير كند در اين روز نماز واجبي خود را و ضايع كند آن را پس به تحقيق كه درآويخته از آن درخت به شاخه اي و هركس كه بيايد در نزد او فقيري ضعيف كه مي داند بدي حال او را و او قادر است بر تغيير حالش بدون آنكه ضرري به او برسد و كسي هم نيست از او نيابت كند و بنشيند به جاي او پس واگذارد او را كه ضايع شود و هلاك گردد و دست او را نگيرد پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از آن و كسي كه عذرخواهي كند از او بدكاري پس نپذيرد عُذر او را آنگاه عقوبت نكند او را به قدر بدي او بلكه بيفزايد بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از آن و كسي كه جدايي اندازد ميان شوهري با زنش يا پدر با فرزندش يا برادر با برادرش يا خويشي با خويشش يا ميان دو همسايه يا ميان دو رفيق يا دو خواهر پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه سخت بگيرد بر تنگدستي و حال آنكه مي داند تنگدستي او را پس بيفزايد بر غيظ او بلاي او پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه بر او دَيْني باشد پس منكر شود آن را بر صاحبش و تعدّي كند بر او تا آنكه باطل كند دَين او را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه جفا كند يتيمي را و آزار رساند او را و مال او را تباه كند.





پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از آن و كسي كه داخل شود در عِرض برادر مؤمن خود و وادارد مردم را بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از او و كسي كه آوازه خواني كند به قسمي از خوانندگي كه برانگيزاند در آن خواندن بر معاصي پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از او و كسي كه بنشيند بشمارد كارهاي قبيح خود را در جنگها و انواع ستم خود را بر بندگان خدا و افتخار كند بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از آن و كسي كه همسايه اش مريض شده پس او را عيادت نكرد محض استخفاف به شأن او پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از آن و كسي كه همسايه اش مُرد پس مشايعت نكرد جنازه او را به جهت خوار بودن او در نظرش پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه اعراض كند از مصيبت زده و جفا كند او را محض حقارت و كوچكي او در نزدش پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه اي و كسي كه عاقّ كند پدر و مادر خود يا يكي از آن دو را پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از آن و كسي كه پيش، ايشان را عاق كرده بود و خوشنود نكرد ايشان را امروز و حال آنكه قدرت دارد بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از آن و همچنين هركس بكند كاري از ساير اقسام شر را پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه اي از آن و قسم به آنكه مرا براستي به پيغمبري فرستاده كه درآويختگان به شاخهاي درخت طوبي بلند مي كند.





ايشان را آن شاخها بسوي بهشت آنگاه رسول خداصلي الله عليه وآله نظر خود را به جانب آسمان انداخت اندكي و مي خنديد و مسرور بود آنگاه نظر مبارك را بزير انداخت بسوي زمين پس پيشاني مبارك را درهم كشيد و روي مباركش تُرش شد آنگاه رو كرد به اصحاب خود و فرمود قَسَم به آنكه فرستاده محمد را براستي به پيغمبري كه ديدم به تحقيق درخت طوبي را كه بلند مي شد و بلند مي كرد آنان كه به او درآويخته بودند به سوي بهشت و ديدم بعضي ازايشان كه درآويخته بودند به يك شاخه از آن و بعضي درآويخته بودند به دو شاخه از آن يا به چند شاخه برحسب فراگرفتن ايشان مر طاعت را و بدرستي كه هر آينه مي بينم زيد بن حارثه را كه درآويخته به بيشتر شاخهاي از آن پس آن شاخها بلند مي كند او را به اَعلي عِلّيّين بهشت پس از اين جهت خنديدم و خوشحال شدم پس نگاه كردم بسوي زمين پس قسم به آنكه مرا براستي به پيغمبري فرستاده كه ديدم درخت زَقّوُم را كه پايين مي رفت شاخهاي او و پايين مي برد درآويختگان به او را بسوي دوزخ و ديدم پاره اي از ايشان را درآويخته به شاخه اي و ديدم پاره اي از ايشان كه درآويخته به دو شاخه يا به چند شاخه برحسب فراگرفتن او مَرْ قَبايِح را و بدرستي كه هر آينه مي بينم بعضي از منافقين را كه درآويخته به بيشتر شاخهاي او و آنها فرو مي برند او را به اَسفَلِ دَرَكات او پس از اين جهت روي خود را تُرش كردم و پيشاني را درهم كشيدم.

---

سايت فاتح نت